gemiler için...

"..aklımda, ellerim o koca ayaklarında...ayaklarım,şehir şehir geziyor...bir şekilde 'sen'den kaçıyor...bir tür kaçınılmaz olandan kaçıyor...içine düşülecek kuyu tam da karşına çıkıyor....ne çok kemik şimdi...birbirine çarpan, daha demin birbiriyle çarpışmışken şimdi birbiriyle kucak kucağa yatan ne çok kemik var...aşk içinde iki bedenin kemikleri, birbirini öldürmüş iki insanın yan yana çürüyen bedenine benzemiyor mu...aklımda ellerim o koca ayaklarında...bak gene söylüyorum; seni seviyorum; bu bir; günlerin sonundayız: bu iki ; bırakalım kemikler öpüşebildikleri kadar öpüşsünler; bu da son...hatırlıyor musun; eskiden ölmenin, doğmanın, sevmenin ve bir hayvanın yumuşak alnını okşamanın bir ritüeli vardı..yok ama şimdi..gel ellerim o ayaklarında...gel öpüşelim...."