başlangıç

gelin oğullar  ateşin başına oturun ve sizden önce ateşin başına oturmuş olanların küllerinin hikayelerini dinleyin                                                                                                                                    

                                                           

nostalgia at witching hour for neil gaiman / papalegba / ayazağa

00:00

witching hour in golgotha

kuzeye hava güneye toprak batıya ateş doğuya su

dördün yanına kök gövde tohum

yedilerin içinde başka sayılar

iç içe geçen iki spiral

başlarından tuz giren dışarıya şeker çıkar, şeker giren kömür.

tanrıların ve iklimlerin hayvanlarla insanların çocukları olmasına izin verdiği zamandan kalan kemikler birbirine miyavlar havlar kişner meler kükrer ağlar dert yanar.

sarmal bedenin kökünde iç içe geçen ne varsa 

dönerek kendi içinde kaybolan

kendini her yerde terk eder.

bir tanrı bir memleketi terk eder gibi bir peygamberi terk eder

bacakları nehirler gibi büyük canlılar kasıklarından yağmur terler, 

orman tohumlar, kraterlerde uyurlar.

ağızlarından, memelerinden, apış aralarından ve nasırlarından ibaret kadınlar

önlerine çıkan her şeyi ısırır, koparır, parçalar ve kusar.

ay dilediğinde yörüngesinden çıkar, bir çöle yaklaşır, bir çöle yaslanır, onun omuzlarında uyuyakalır.

insan, daha bir fikirden ibarettir bazı başka fikirlerin aklında.

henüz nefes almak icat edilmemiştir, hava ne içe çekilmiş ne de dışarıya tükürülmüştür, 

henüz havaya ne ciğer ne de "ah" değmemiştir.

kediler henüz katılaşmamışlardır, magmanın içinde sıvı toprak olarak kuyruklarını altlarına toplamış,

mırıldanmaktan ibarettirler.

dünyanın göbeğindeki kedi gözü güneşin ışığı ile kocamandır.

ele ele tutuşmuş bazı dağlar çok uzaktaki bir güneş sisteminin müziği ile yere çökmektediler....

henüz zaman icat edilmemiştir, her şey bir andadır...

düş gören koca bir okyanus henüz uykuya yatmamış,kendi düşünün kıpırtıları içinde yok olmamıştır, ayaktadır, devasa balinalardan kanatlarıyla mars ile dünya arasında mekik dokumaktadır.

bazen biri 

bir anlığına 

elinin altında 

o anın içinde yankılanan tüm anların içinden geçen bir kedinin sırtını okşar.

...sonra geçer...

00:01

witching hour in golgotha

"tanrım....beni neden terk ettin."

kardeşler ve sevgililer

                                                                                                         

...oysa herkes habil ile kabil i kardeş sanır...                                                                                              ....meğerse onlar sevgili- lerdir...                                                                                                                 ...soyunup sarıldıklarıyla nasıl iki kaşık gibi iç içe yatarlarsa öyle yatarlar öldürdükleri ile...               iç içe.....                                                                                                                                                    başka bir evrenden gelen bir telgraf mesajını dinler gibi, onu çözümleyecek gibi, o evrenin bu evrene ne dediğini anlayacak gibi dinliyorlar birbirlerinin nabızlarını    uzun    kısa kısa       uzun uzunn  kısa   kısa     uzun tık tık tık  önce yavaş sonra hızlı sonra dinlenmiş sonra sırtını birbirine yaslanmış....birbirine benzeyen ama asla birbiriyle aynı olmayan iki nabız ....                                                            annelerinin omurgalarından miras aldıkları kalsiyumu iç içe eriyen kemiklerinde birleştirerek çürüyen iki sevgili....neydi kendimizi bir ötekinin kapısına bırakıp zili çalıp kaçmamızın sebebi...neyse öldürmedeki mantıksızlık işte öyle aynısı sevmenin içinde...birbirinde tamamlanmanın esasında tam bir yok oluş olduğunu bilerek....uzun uzun...kısa kısa    kısa sonra.....uzun....nabızların içinde duyulabilen ne varsa.... bedeninin kâsesinin içinde olanı diğerinin bedeninin kâsesinin içine dökerek....ne varsa dökülebilecek olan... dökerek...birbirinin üzerine...kendini ötekinde kirletirken bi'şiyleri beraberliğinizde ve beraberliğiniz sayesinde temize çekerek....                                                        ölerek...öldürerek ....                                                                                                                                                                                                               ...oysa herkes habil ile kabil i kardeş sanır...                                                                                              ....meğerse onlar sevgili lerdir...                                                    

                    

ser'

sevgili'm...sev'diğim....,
sevişirken dinlediğimiz ,şarkılardan sana bir cd yapmamı istiyorsun...
sana beni hatırlatacak sesleri bir yerde toplamamı
ve geride ne kalırsa siktir etmemi istiyorsun...
bizim yan yana oluşturduğumuz o mükemmel çaresizliğimiz dışında kalan herşeyin yalan olduğunu iddia ediyorsun.....
beni...seviyorsun...
birini seviyorsun...
madem ki bazı şarkılar içinde bazı şarkıları bekliyorsun...
demek ki ... sen birini çok ama çok...
di mi
di mi...ama..çok..
ama çok birini...
belki de beni seviyorsun....
madem ki bizim dışımızda her şey yıkılırken bir birimize sarılarak
bir birimizi koruyabiliyorsak....
belki de sen şu kısacık an beni bi' anlığına seviyosun....

demek ki biz birbirimizi severek ebeleye'biliyor ve birbirimizi birbirimizde sobe'leyebiliyorsak...
sen..şimdi...benim ve bizim hikayemizde benimle seviştiğin yerden
kendi yalnızlığına defolup giderken...

kendi kendini bişiy içine tükürme isteğine beni, birini alet ederken...

yani tüm bu manasızlıklar bir ilişki içinde anlamlanırken,
bazı ilişkiler bazı anlamlar üretirken...
aranılan anlamlar kendinde değil ama hep
bir öbüründe
bir ötekinde
bulunurken...

uyudun mu...
bekle
yanına gelebildiğim kadarıyla yanına uzanıyorum...