aynı ardımdan yağmur altında ıslanmıyım die paltomu koşturan annem gibi
ben koştum peşinden onun...
o ben değildim, annem de değildi..
o koşan biz değildik...
durduğum yerden onun peşinde koşan kendimin benden uzaklaşan gölgesine bakınca
diyorum ki...
pastırma yazları garip şeylere gebe...
öyle...
öyle
