8 Ekim 2014 Çarşamba

kâzâra çıplak...ilk kez...

ellerin, ellerimde...
bir tür hız birimi ellerin...
ellerin, ellerimde hızlanıyor..
kendilerini aşıyor, kendilerinden geçiyorlar ellerin....
..bak, kentleri ardımızda bırakıyoruz; kent savaşlarını;
her dolunayda tekrar edeni,
tekrar ediyoruz...
bi' an yoruluyorsun üstümde,
yıkılıyorsun...
güçsüz düşüyor hatta çatlıyorsun...
içine sızılabilir hâle geliyorsun...
insâni ve elle tutulabilir,
öpülebilir hâle geliyorsun....
yenilebilir, kâzâra başına bişiy gelebilir,
öksüzleşebilir, otostop çekebilir,
yanağından öpülebilir...bir hale geliyorsun...
..üpüşür...yapayalnız...
ve tam da işte o en çok yenildiğin noktada
cisimleşmiş;
heykelleşmiş;
yenilgisiyle tarihe geçmiş...iken...
ellerin...ellerim iken....
yüzüme baktığında en çok bir itirafa benzerken...

çığ


1 yorum:

orca dedi ki...

TK9041?
güzel böyle beyaz tenler, dolu gözler, ürperen tüyler, uyku öncesi hapları, iyi geceler öpücükleri...

the absent but always present
yine akışında kaybolası bir metin.

aşağıda robot olmadığımı kanıtlamam bekleniyor, robot olsam ne yazar ki, ya da robotlar yorumda bulunamazlar mı?
Lütfen, robot olmadığımı kanıtladım.