20 Temmuz 2014 Pazar

kuyruğa övgü.

yok canavarlık ... artık yok canavarlık...
artık öldük....bak, bitti herşey...
artık birbirimizi öldüreceğimizden korkmadan...
artık ölü olanın bıraktığı boşluğun kalıbıyla alınmış olanı affedebiliriz....
artık sadece kendimize dair olabiliriz....
artık yok...yok artık...canavarlık...
o, şu an kendini bir başkasının rü'asına sokmaya çalışıyor...
boşluğu görmek...
ne büyük kumar...
oysa şimdi o, bir başkasının rü'asında bir boşluk olarak görülmenin derdiyle uğraşıyor...

"bir kedi olsam, kuyruğum bana ya söverdi ya da överdi beni..." diyor kedi...
bırakılan boşlukların yanından geçiyor,
hiçbir iz bırakmıyor kedi...
ne de bir canavarlık...
ne de bir miras... ( yapış yapış,
 / belki de reddedilmesi baştan doğru )

hiçbi' halta karışmıyor kedi...
ne de bir canavarlık...

bir yanım, bir yerde yanıyor
başka bir yanım
başka bir yerde...

"bir kedi olsam ya kuyruğum överdi beni...
ya da kuyruğum söverdi bana..."

bak...
usul usul
geliyor
geriden
kediler...
teslim ettiklerini geri almaya...
çokca başarısızdık....
çokça canavarlık'tı
hep canavarlık



...

Hiç yorum yok: