önce sırtın
sonra kaburgaların
ve lenflerin
göğüs ucundaki...
kadrajımdan çıkıyorsunuz
lime lime
lif lif....
bişiylere yazık oluyor
ama bunu biz anlamıyoruz...
bizi izleyen
başkaları
anlıyor...
sonra işte müzik
biraz doksanlar falan....
yeni bişiy olmuyor güneşin altında...
ben balta girmemiş ormanlarında hayatımın
bir "editors" şarkısını
CADDEde yüksek sesle
söyleye söyleye
gezerek...
ben gene ben...
yarısı lavaboya dökülecek sabah nescafesi gibiydik oysa
biliyoduk
sonunu
sonu
olduğunu...
bilmiyomuyduk?
gülme bana
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder